شهر من صوفیان

میرزا حسن رحمن زاده صوفیانی

(1294-1355ه.ش)

میرزا حسن فرزند اصغر رحمن­زاده صوفیانی، روحانی و واعظ، به سال 1294ه.ش در شهر صوفیان و در خانواده­ای مذهبی به دنیا آمد.

کتاب­های: قرآن، گلستان، ابواب الجنان، نصاب الصبیان و جامع المقدمات را در مکتب خانه­ی درسی میرزا عبد الله بنیسی (رحیمی آزاد) و ملا عبد الله قاضی صوفیانی فرا گرفت. وی در مقدمات توقف نکرد و به تکمیل تحصیلات حوزوی نزد مرحوم حاج شیخ محمد شریفی ادامه داد.

سیوطی، مغنی و در پایان لمعتین شهید اول و دوم را در صوفیان و پای درس آیت الله شریفی فرا گرفت و برای تکمیل دروس به تبریز رهسپار شد. مدتی به طالبیه رفت و مشغول فراگیری مکاسب و رسائل شیخ انصاری شد. فقر مالی از یک سو و جریان حکومت یک ساله­ی میر جعفر پیشه وری در آذربایجان از دیگر سو، باعث شد که از ادامه­ی تحصیلات باز بماند و در نهایت به صوفیان بازگردد.

در شهر صوفیان علاوه بر وعظ و هدایت عمومی مکتب خانه­ای را بنیاد نهاد و به تدریس دروس مکتب خانه­ای از قرآن، گلستان، ابواب الجنان و دیگر کتب پرداخت. وی در صوفیان به کار کشاورزی و دامداری می­پرداخت.

معظمٌ له از حافظه و استعداد نیکویی بهرمند بود و در مسایل ریاضی که در فقه کاربرد فراوانی دارد، مهارت داشت . حجت الاسلام نوروزی درباره­ی احاطه و استحضار ایشان به فقه  و کتاب لمعه فرمودند: به اندازه­ای به کتاب شرح لمعه تسلط داشت که گویی لمعه را خودشان نوشته­اند. از طبع شعری برخوردار بود و گهگاهی به سرودن اشعار ترکی در موضوع فضائل و مصائب اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) می­پرداخت.

سر انجام پس از عمری پارسایی و خدمات دینی-اجتماعی به سال 1355ه.ش آفتاب حیاتش افول کرد و پیکرش پس از تشییع نیکو، در قبرستان اسبق شهر به خاک سپرده شد. نماز ایشان را مرحوم حجت الاسلام حاج شیخ حمزه ابوترابی خواند و مرحوم حجت الاسلام حاج میرزا محمد صابری در مراسم شام غریبان ایشان به منبر رفت.

به جهت وصیت مرحوم رحمن زاده سنگ قبر ایشان پس از خرابی تعمیر نشده است.

از ایشان دو فرزند به نام­های محمد و حسین به یادگار مانده است. حاج اصغر پورآقایی داماد ایشان بود.

برگرفته از کتاب نامداران ارونق و انزاب جلد (1)