کاروانسرا ها

کاروانسرا

کاروانسرا واژه­ای­ است مرکب از کاروان (کاربان) به معنی گروهی مسافر و سرای، به معنـی خـانـه ومکان.

کاروانسراها ساختمان­هایی بودند که کاروان­ها یا همان گروه­های مسافرتی در آنجا اتراق کرده به استراحت می­پرداختند و فرصتی بود برای تجدید قوای مسافران و مرکب­های آنها.

کاروانسراها شامل:

1-طویله­ای برای مرکب­ها و حیوانات مسافران و پیک­ها

2-کافه یا قهوه خانه­ای برای رفع خستگی

3-و محلی برای سکونت مسافران (مسافرخانه)

بود که به تعدادی از آنها در شهر صوفیان اشاره می­نماییم:

کاروانسرا های قدیمی

1-کاروانسرای کربلایی علی (در کنار چشمه میرزاده متعلق به نیای بزرگ خانواده­ی آقایان آسمانی)

1-کاروانسرایی که مقابل خط راهن و در غرب بقعه ی باله خلیل صوفیانی واقع بود

2-کاروانسرایی در کنار چشمه (میرزاده چشمه سی)

کاروانسرا های جدید

1-کربلایی داداش حمیدی

2-حاج محمد شادمانی

3-حاج اصغر رزاقی

4-حاج محمد آقا سروآزاد

5-حاج باقر دینداری

کاروانسرا های جدید در زمان شهرداری آقای حاجی زاده تخریب شد و مکان همه­ی آنها اطراف محل شهرداری کنونی بود.