مشاغل مرسوم

مشاغل قدیمی

 

1-قُرُقچی

قُرُق واژه ای است ترکی به معنی ممانعت و محافظت .

در ایام قدیم شخصی را در ایام چیدن محصولات کشاورزی برای محافظت از زمین ها و محصولات می گماشتند که کسی آسیبی به محصول نرساند. به این شخص قرقچی می گفتند و آن شخص با اسب یا الاغ در آن زمین نگهبانی می داد و در پایان از محصولات کشاورزی مزد دریافت می کرد.

2-قوزو چی

به کسی که بره های مردم را به چرا می برد قوزوچی می گفتند. کارمزد اینها شیر بود.

3- چوپان

به چرا بردن گوسفندان مردم را که هم شکل عمومی داشت و هم خصوصی چوپانی می گفتند. معمولاً به چرا بردن گوسفندان هر محله را دو نفر عهده دار می شدند و مزد اینها نیز شیر بود که مثلاً شیر یک یا دو روز در هفته متعلق به او باشد.

4-نوکر

افراد کم بضاعت که توان اداره مالی فرزندان خود را نداشتند، آنها را برای کار کردن به منزل افراد متمول می فرستادند تا کارهای مربوط به امورات منزل را در مقابل هزینه خورد و خوراک عهده دار شوند، به این اشخاص نوکر می گفتند.

5-ناخیر چی

به افرادی که الاغ و گاو و گاو نر مردم را به شکل عمومی به چرا می بردند ناخیر چی می گفتند. کارمزد این اشخاص نان بود که درها را زده و نان خود را می گرفتند.

6-دامداری

7-کشاورزی

                         8-مغازه داری

 افرادی نیز وجود داشتند که به شغل دکان داری یا بقالی مشغول بودند. فروش خوار بار و میوه و داروهای گیاهی و پارچه و...پیشه این افراد بود. در پایین به قدیمی ترین مغازه داران شهر اشاره می رود:

1-عباسقلی ناصری

2-حاج سید احمد موسویان

3-حاج حمید خوش نظر

4-اصغر نصیری

5-اسماعیل غلامی

6-میرزا ابراهیم ترابی

7-حاج احمد سیاری

8-عباسعلی ناصری مقدم

9-اسد الله خان

9-ابالفضل ناصری(پسر اسد الله خان)

10-حاج غفار شمسی

9-کارگر راه آهن

10-باغداری

11-تجارت